หญิงชั่วคนนี้นั้นเปลี่ยนไปแล้ว 70

เรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ

ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในประวัติศาษแต่อย่างใด 

อาจจะมีเนื้อหาไม่สมเหตุสมผลไปบ้าง ต้องขออภัย 

เป็นการเขียนแนว 70 เป็นครั้งแรก อาจจะยังดูแปลกๆไปบ้าง ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ 

ในห้องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยคนชรา ร่างของหญิงแก่ร่างท้วม ใบหน้าเหี่ยวย่นนอนเหม่อลอยมองไปที่นอกหน้าต่าง

 เป็นเวลากี่สิบปีแล้วที่เธอต้องถูกปล่อยให้นอนทิ้งโดดเดี่ยวอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแห่งนี้ เหล่าผู้คนที่อยู่ที่นี่ล้วนแล้วแต่เป็นพวกที่ถูกทิ้งขว้าง 

หลิวอิ๋ง หญิงชราวัย 80 นอนมองหน้าต่างบานใส อย่างเหม่อลอย ไม่รู้ว่าเป็นเวลาเนิ่นนานเท่าไหร่ที่เธอถูกปล่อยทิ้งให้โดดเดี่ยวอยู่ที่แห่งนี้ หลังจากสามี และลูกๆตายจากไป ไม่นานเธอก็ถูกลูกสะไภ้ ส่งตัวมาอยู่บ้านพักคนชรา 

จะโทษว่าเป็นความผิดของพวกเขาก็คงไม่ได้ เพราะทุกอย่างมันเริ่มต้นมาจากเธอทั้งหมด

 เธอสมัยสาวๆที่ทำตัวร้ายกาจ กระหายเงินทองและอำนาจ จนทำให้ลูกชายคนเล็กต้องฆ่าตัวตาย ลูกสาวเพียงคนเดียวก็เกลียดนางเข้าไส้ ไหนจะลูกสะไภ้ใหญ่ที่แท้งลูกถึงสามหนนั้นก็เป็นฝีมือของเธอ เพียงเพราะเธอไม่ชอบลูกสะใภ้ที่มาจากชนบท สุดท้ายพวกเขาทั้งคู่ ต่างก็ต้องหย่าจากกัน และแน่นอนก็ฝีมือของเธออีกเช่นกัน ที่เอานางปีศาจไช่เหวินเข้ามาเป็นลูกสะใภ้ใหญ่คนใหม่  สุดท้ายลูกชายคนโตก็มีจุดจบเดียวกับลูกชายคนเล็ก คือการฆ่าตัวตาย  หลังจากพวกเขาทยอยตายจากไปไม่นาน บ้านพักคนชราแห่งนี้ก็เป็นสถานที่สุดท้ายที่เธอต้องมาอาศัยอยู่อย่างโดดเดี่ยว  

“ หากฉันย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะไม่มีวันทำตัวแย่ๆแบบนั้นอีกเด็ดขาด แม่คะ พ่อคะ หนูคิดถึงพวกท่านมากเหลือเกิน หนูสำนึกผิดแล้วจริงๆค่ะ “ น้ำตาหยดสุดท้ายไหลรินออกมจากใบหน้าเหี่ยวย่น พร้อมกับลมายใจของหญิงชราที่ค่อยๆดับลง และวาระสุดท้ายที่เธอได้เห็นคือความอ้างว้างและโดดเดี่ยว